Epoka żelaza

(od ok. 750 lat p.n.e. do ok. VI w n.e.)

Na szczególną uwagę zasługują przede wszystkim popielnice tzw. twarzowe, liczne eksponowane na wystawie. Są one pierwszymi naczyniami glinianymi wytwarzanymi specjalnie do pochowania w grobie zmarłego, po jego uprzednim spaleniu na stosie. Charakteryzują się one plastycznym wizerunkiem twarzy ludzkiej przedstawionym na szyjce naczynia oraz nakryciem w postaci pokrywy czapkowatej. Sporadycznie wykonywano urny domkowe - wykonane z gliny realistyczne modele budynków. Na wystawie eksponowana jest kopia urny domkowej z Obliwic.

Opisane popielnice składano do grobów o kamiennej konstrukcji, zwanych skrzynkowymi. Replika takiego grobu wystawiona jest przy wejściu na wystawę.

W II w p.n.e. na terytorium zajmowanym poprzednio przez kulturę pomorską rozwinęła się kultura oksywska, z czasów której przedstawione jest wyposażenie grobu w postaci naczyń glinianych, żelaznych klamer do pasa oraz grotów oszczepów.

W początkach naszej ery, ziemia lęborska została zajęta przez nowych osadników nazywanych w źródłach pisanych Gotami i Gepidami, przybyłych tu drogą morską z terenu Skandynawii.

Jednymi z najciekawszych odkryć archeologicznych w dziejach badań nad kulturą wielbarską - taką nazwę nosi wytwarzana przez Gotów kultura materialna - są cmentarzyska w okolicach Lęborka. Muzeum posiada w swoich zbiorach ozdoby, części stroju, naczynia, monety i przedmioty zbytku wykonane z brązu, srebra i złota. Konwencja stylistyczna, w której powstawały wówczas wyroby o szczególnie dekoracyjnym charakterze, bogato zdobione filigranem i granulacją, określana jest jako "styl barokowy". Do charakterystycznych ozdób kultury wielbarskiej zaliczyć można bransolety, wisiorki oraz tzw. klamerki esowate do spinania naszyjników a także srebrne i złote paciorki. Z części stroju najczęściej składanych zmarłym do grobu wymienić należy przede wszystkim różnorodne zapinki (tzw. fibule) do spinania szat, oraz klamry i sprzączki do pasa. W wyposażeniu gockich grobów można także odnaleźć luksusowe przedmioty sprowadzane z terenów Cesarstwa Rzymskiego np. wykonane z brązu kociołki żłobkowane, srebrne i szklane pucharki, oraz tzw. terra sigillata - czyli ceramika z gliny.